سبک‌های مقابله با بحران و اقدام به خودکشی در دختران دانشجو

طرح مسأله: تحقیق حاضر با توجه به یکی از ابعاد روانی، یعنی چگونگی مقابله با بحران‏ها، نقش این عامل را در اقدام به خودکشی در دختران دانشجوی دانشگاه‌های دولتی شهر تهران بررسی نموده است. روش: جامعه آماری مورد مطالعه، دختران دانشجوی دانشگاه‌های دولتیِ اقدام‌کننده به خودکشی بوده است. 38 نفر از دانشجویان دخترِ اقدام‌کننده به خودکشی به عنوان گروه نمونه و 38 نفر از دانشجویان دختر عادی به عنوان گروه گواه انتخاب گردیدند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، مقیاس مقابله با بحران اندلر و پارکر (CISS) مخصوص بزرگسالان بوده است. یافته‌ها: یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد بین سبک‌های مقابله با بحران و اقدام به خودکشی در دختران دانشجو، ارتباط معنادار وجود دارد. نتایج: در بررسی مقایسه‌ای بین سبک‌های مقابله با بحران و اقدام به خودکشی دختران دانشجو، دختران دانشجوی اقدام‌کننده به خودکشی بیشتر از سبک مقابله با بحران هیجان‏مدار و کمتر از سبک مقابله با بحران مسأله‏مدار استفاده می‏نمایند. در بسیاری از تحقیقات صورت گرفته، نگرش‏ها و باورهای جوانان هسته اصلی و عمده پاسخ‏های مقابله‏ای ناسازگارانه یا سازگارانه ایشان مشخص شده است که با رفتارهای خودکشی‌گرایانه در آن‌ها، همبستگی بالائی را نشان می‏دهد؛ لذا آماج قرار دادن نگرش‏های جوانان به عنوان عامل مهمی در پیشگیری از اقدام به خودکشی آنان، باید مورد توجه ویژه قرار گیرد.